- κομματιαστά
- επίρρ.1) по частям; 2) через промежуток времени; с перерывами
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
εληδόν — μεληδόν (ΑM) επίρρ. 1. κατά μέλη, κομματιαστά, μελεϊστί* 2. με τάξη. [ΕΤΥΜΟΛ. < μέλος + επιρρμ. κατάλ. ηδόν (πρβλ. βαθμ ηδόν)] … Dictionary of Greek
καταμελεϊστί — (Α) επίρρ. κομματιαστά, σε κομμάτια. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + μελεϊστί «μέλος προς μέλος»] … Dictionary of Greek
κατατετμημένως — (Μ) επίρρ. σε τμήματα, σε μέρη, σε κομμάτια, κομματιαστά. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατατετμημένος, μτχ. παθ. παρακμ. τού κατατέμνω] … Dictionary of Greek
κατατμήδην — (Μ) επίρρ. σε κομμάτια, κομματιαστά, ξεχωριστά. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. κατα τμη τού κατατέμνω «κατακομματιάζω», πρβλ. μέλλ. κατα τμή σω + επιρρμ. κατάλ. δην, (πρβλ. κλή δην, σύρ δην)] … Dictionary of Greek
κομματιαστός — ή, ό [κομματιάζω] 1. κομμένος σε τεμάχια, τεμαχισμένος 2. αυτός που αποτελείται από κομμάτια, συναρμολογημένος από τεμάχια. επίρρ... κομματιαστά 1. κατά τεμάχια 2. με διακοπές … Dictionary of Greek
κρεουργηδόν — (Α) επίρρ. κομματιαστά («τοὺς ἄνδρας κρεουργηδὸν διασπάσαντες», Ηρόδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < κρεουργός + επιρρμ. κατάλ. τού τρόπου ηδόν (πρβλ. βαθμ ηδόν, φαλαγγ ηδόν)] … Dictionary of Greek
μέλος — το (ΑM μέλος) 1. εξάρτημα τού κορμού ανθρώπου ή ζώου, που έχει διάταξη κατά ζεύγη και χρησιμεύει για τη μετακίνηση ή σύλληψη, αλλ. άκρο («κρεοκοποῡσι δυστήνων μέλη», Αισχύλ.) 2. καθένα από τα άτομα μιας ομάδας ή ενός συνόλου («τα μέλη τού… … Dictionary of Greek
μελεϊστί — και μελιστί (Α) επίρρ. κατά μέλη, κατά τμήματα, κομματιαστά («ἠέ μιν ἤδη ἦσι κυσὶν μελεϊστὶ ταμὼν προύθηκεν Ἀχιλλεύς», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. μέλε ος + επιρρμ. κατάλ. ιστί. Το επίρρ. προϋποθέτει ένα αμάρτυρο ρ. *μελεΐζω, κατά τα κτερεΐζω… … Dictionary of Greek